ប្រវត្តិ ម៉ារីលីនម៉ុនរ៉ូ

ម៉ារីលីនម៉ុនរ៉ូ(Marily Monroe)  បានកើតនៅ​ ន័រមឺ ចេន ម័រថិនសិន នៅក្នុង ខែ​មិថុនា ទី១ ឆ្នាំ​ ១៩២៦ ហើយបានស្លាប់នៅក្នុងខែ សីហា ៥, ១៩៦២​ ។នាងជា​តារា​ស​ម្តែ​ង​ម៉ូដែល​​អាមេរិកនិង​តារា​ចម្រៀង​ដែល​បាន​ក្លាយ​​​ជា​និមិត្ត​សញ្ញា​រួម​ភេទ​ដ៏​សំខាន់​មួយ​ត្រូវ​បាន​គេ ប្រគល់នាទីជាតួឯក នៅ​ក្នុង​ចំនួន​ នៃ​ពាណិជ្ជកម្មបែបជា រូបភាព​ដែលមានចលនា ​ដែល​ទទួល​បាន​ជោគជ័ យ​ក្នុង​អំឡុង​ទសវត្ស ១៩៥០ និង ១៩៦០ នៅ​ដើម​។បន្ទាប់ ​ពី​ ការ​ចំណាយ​ច្រើន​ពី​កុមារភាព​របស់​នាង​ ដែល ស្ថិត នៅ ក្រោមការផ្គត់ផ្គងពីអ្នកផ្ទះ ម៉ុនរ៉ូ បាន​ចាប់​ផ្តើ​ម​អាជីព​ជា​ម៉ូដែល ហើយបាន នាំ អោយមាន កិច្ចសន្យា សំដែងខ្សែភាពយន្ដ រវាងនាងនិង ផលិតកម្ម ធ្វែនធី សេនឈឺរី ហ្វក្ស ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៤៦ ផងដែរ ។ ការ​បង្ហាញ​ខ្លួន​នៅ​ដើម​ខ្សែ​ភាព​យន្ត​ដំបូងរបស់​នាង​មានកម្រិតតិចតួចណាស់ ​ប៉ុន្តែ​ការ​សំដែង​របស់​នាង​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ អេសផាលធ៍  និង​ការសំដែង ​អំពី​អែ​វ (នៅឆ្នាំ ១៩៥០)បាន​ទាក់ទាញ​ចំណាប់ អារម្មណ៍ អ្នកទស្សនាជាខ្លាំង​។ ដោយ ១៩៥២ នាង​បាន​ដើរ​តួជាតួឯកដែល​ឈាន​មុខគេដែល​ ជា​លើក​ដំបូងរបស់​នាង​​នៅ​ក្នុងរឿង ដុន បរដឺ ធូ នក់ និង​ឆ្នាំ ១៩៥៣ បាន​នាំ​មក​នូវ​ការ​នាំ​មុខគេ ម្ដង ទៀតគឺ​នៅ​ក្នុងរឿង នែរការ៉ានៀរ ដែលជា ខ្សែ​ភាព​យន្ត​មួយ​ដែល មានលក្ខណះ កំសត់ ដែលនាង ត្រូវគេទាក់ចិត្តយ៉ាងខ្លាំងចំពោះរឿងនេះ។ ដោយសារតែ សម្បុរទង់ដែង និង ទេព្យកោសល្យ របស់​នាង​ធ្វើអោយនាង បានទទួល ការចាប់អារម្មណ៍និង ត្រូវបានគេជ្រើសរើស អោយសំដែង ជាតួឯក នៅក្នុង ភាព​យន្ត​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​ដូច​ជា ជេន៍ថលម៉ែន ផ្រីសហ្វឺ ប្លនស៍ (ឆ្នាំ ១៩៥៣​)  រឿង ហៅធូ មៀរី អឹ មីលលៀនៀរ (១៩៥៣) និង​ រឿង ដឹ សិវិន យៀរ អ៊ីតធ៍ (ឆ្នាំ ១៩៥៥)។ នៅពេលនោះដែរ​ ម៉ុនរ៉ូ បាន​សិក្សាអំពីការសំដែង​នៅ​ស្ទូឌីយោ ជាមួយនិង ​ភ្នាក់ងារ​នៅទីនោះ គោលបំណងដើម្បី​ជួយពង្រឹង ការសំដែង​​របស់នាង​។ ការសំដែង​របស់​នាង​នៅចំណតរថយន្ដ ត្រូវបាន អ្នករិះគន់ពីមុន ទទួល ស្គាល់ ហើយចាត់ទុកជាខ្សែភាពយន្ដ ដែលគួរតែ ទទួលបាន ពានរង្វាន់ផងដែរ ​។សម្មិទ្ធផល ក្រុម​ហ៊ុន​ របស់នាង​ (ផលិតកម្ម ដែល ម៉ារីលីន ម៉ុនរ៉ូ សំដែង) ដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់នោះគឺរឿង ដឹ ព្រីន អែន ដឹ សូរហ្គឺល(ឆ្នាំ ១៩៥៧​) ហើយវា ជារឿងមួយ ដែលធ្វើអោយនាង បានទទួលពានរង្វាន់ បាហ្វតា(BAFTA) និង​ឈ្នះ​ពាន​រង្វាន់​មួយទៀតពី លោក David Di Donatello ។ នាង​ទទួល​បាន​ពាន​រង្វាន់​ ហ្គលដិន ហ្គ្លប់ (សកលមាស)  សម្រាប់​ការ​សំដែង របស់​នាង​នៅ​ក្នុងរឿង ស៊ាំ ឡាយ៍ អ៊ីតហ័ត​) (Some like It Hot) នៅឆ្នាំ ១៩៥៩។ ខ្សែ​ភាព​យន្ត​ដែល​បាន​បញ្ចប់​ចុង​ក្រោយ​របស់ ម៉ុនរ៉ូ គឺរឿង មីសហ្វីតស៍ (Misfits )នៅឆ្នាំ ១៩៦១ ដែលសាច់រឿងនេះបាន ​​សហការជាមួយនិងតារា ម្នាក់ដែល ត្រូវបានគេអោយឈ្មោះថា​ ហ្គេបល ខ្លឺក (Gable Clark) ដោយ​បន្ទាប់​មក​បានក្លាយជាប្តី​ទី ៣ របស់​នាង​,គឺ អាដឺ មីលល័រ ( Arthur Miller) ។

នៅ​វេលា​ចុង​ក្រោយ​នៃ​ជីវិត​របស់ ម៉ុនរ៉ូ ដែល​ត្រូវ​បាន​ហ៊ុំពទ្ធ័ទៅ​ដោយ​ជំងឺ​ មាន​បញ្ហា​ផ្ទាល់​ខ្លួន​និង​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ដែលមិនល្អ ហើយក្រោយមកចាប់ផ្ដើម​មានការ​លំបាក​ក្នុង​ការ​ធ្វើការ​ជាមួយ​។ ប្រវត្តិ​នៃ​ការ​ស្លាប់​របស់​នាង​បត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានថាបណ្ដាលមកពី​ការប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនច្រើនពេក។ ​ នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ ១៩៩៩​​ ម៉ុនរ៉ូ ជាតារាដែល​ត្រូវ​បាន​គេ​ចំណាត់​ថ្នាក់​ថា​ជា​តារា​ស្រី​​ទី​ប្រាំមួយ ដែលអស្ចារ្យ​បំផុត​គ្រប់​ពេលវេលា​ទាំង​អស់​ដោយ​វិទ្យាស្ថាន​ភាពយន្ត​អាមេរិក​។ នៅក្នុង​ប៉ុន្មាន​ទសវត្ស​បន្ទាប់ពី​ការ​ស្លាប់​របស់​នាង​នាង​ត្រូវ​បាន​គេរំលឹក​ឡើង​ជា​ញឹកញាប់​ទាំងបែបសម័យ និង​ទាំង​តំណាង​អោយ វប្បធម៌​ក៏​ដូច​ជា​និមិត្ត​សញ្ញា​នៃសំរស់របស់ពិភពលោកដោយសហរដ្ធអាមេរិក​។ នៅ​ឆ្នាំ ២០០៩ ជា ឆ្នាំដែល​មាន​ប​ណ្តា​ញ​ទូរទស្សន៍​ម​គ្គុ​ទ្ទេ​ស​​bបានអោយឈ្មោះ​  នាងថាជាស្រ្ដីលេខ១ ​នៅ​ក្នុង ខ្សែ​ភាព​យន្ត​   ស៊ិកស៊ីអេស វ៉ុម៉ែន អហ្វ អល ដឹ ថាម (​ស្ត្រី ដែល ស៊ិកស៊ី គ្រប់ពេល)។