តាំងពីសម័យបុរាណមនុស្សបានធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរទំនិញគ្នាទៅវិញទៅមកទៅតាមភាពសមគួរនៃទំនិញនៅផ្សារ។
ផ្សារជា កន្លែងមួយដែលមនុស្សបានមកជួបជុំគ្នាដើម្បីធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរទំនិញគ្នា។មានវត្ថុជាច្រើនដែលត្រូវបានធ្វើការ
ដោះដូរនៅតាមទីផ្សារ ឧទាហរណ៏ បសុបសត្វ ហើយនិងសូត្រ ក្រមួន………វត្ថុទាំងសុទ្ធតែបានបម្រើផលប្រយោជន៏ពួកគេទាំងអស់
ប៉ុន្តែ ជួនកាលមានវត្តុខ្លះបានទាក់ទាញអារម្មណ៏ពួកគេ អោយដោះដូរ ដូចជា គុជខ្ចង ឬ
អង្គាំ ដែលត្រូវបានគេដូរ ជាមួយនិងរបស់ដែលមានប្រយោជន៏ជាច្រើនទៀត។ពេលនោះ លោហៈធាតុ
ដែលជារូបធាតុដើមត្រូវបានបង្កើតសម្រាប់បង្កើតកាក់។អ្នកវិទ្យាសាស្រ្ដខាងរូបិយវត្ថុបានសិក្សាអំពីប្រវត្តិប្រាក់និងភាពផ្សេងគ្នាទាំងអស់របស់លក្ខណៈរបស់វា។
គ្មានការប្ដូរប្រាក់(ការផ្លាស់ប្ដូរទំនិញ)
ក្នុងសៀវភៅនយោបាយ1:9(៣៥០មុនគ.ស)ទស្សនៈវិទូអារីស្តូតបានសញ្ជឹងគិតពីប្រភេទនៃបា្រក់។គាត់បានគិតមិនយល់ស្របជាខ្លាំងនិងការបង្កើតអោយមានប្រាក់ពីរប្រភេទអញ្ចឹងនោះ
ទីមួយគឺការរស់នៅតាមគោលបំណងដើមជាអ្វីដែលមិនយល់ស្របនិងការចៃ្នម៉ូត និងទីពីរ
គឺសម្ថតភាពដើម្បីបង្កើតការប្រឆាំងដោយសារការលក់ទំនិញបើមិនដូច្នេះទេគឺត្រូវធ្វើការប្ដូរទំនិញវិញ។
កិច្ចការនៃតម្លៃរូបិយវត្ថុបន្ទាប់គឺធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីអោយវាមានភាពងាយស្រួលឡើងដូចជាការបង្កើតកាក់ ឬ លិខិតសន្យាដែលមានការឯកភាពពីមនុស្សផ្សេងទៀតនិងពាណិជ្ចកម្មរបស់ពួកគេដែលទាក់ទងនិងការវិវត្តន៍សម្ថតភាពខាងចិត្តវិទ្យាទៅនិងកន្លែងពិតមួយផ្សេងទៀតហើយនិងការនៅខាងក្រៅច្បាប់ក្នុងក្របខណ្ឌ័ការដោះដូរ។ជាមួយនិងការដោះដូរចំពោះកម្មសិទ្ធរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗដែលលើសចំនួន ដូចជាការវាល់គ្រាប់ធញ្ញាជាតិឬ កម្រិតចំនួននៃបសុសត្វដែលអាចធ្វើការដោះដូរបានភ្លាមៗ សម្រាប់វត្ថុខ្លះដែលមានតម្លៃប្រហាក់ប្រហែលគ្នា អាចមានតម្លៃច្រើនជាងឬមានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាង ដូចជាផើងដីឥដ្ធឬរបស់ផ្សេងទៀត.....។សម្ថតភាពបដិវត្តន៍នៃជំនួញគឺមានព្រំដែន គឺវាអាស្រ័យលើការចង់បានដែលកើតព្រមគ្នា។អ្នកដែលលក់អាហារធញ្ញាជាតិត្រូវស្វែងរកអ្នកដែលចង់ទិញគ្រាប់ធញ្ញាជាតិហើយនិងអ្នកដែលអាចផ្ដល់មកវិញនូវរបស់ខ្លះដែលអ្នកលក់នោះចង់ទិញមកវិញ។ទីនោះមិនមានការវាស់តាមខ្នាតមាត្រាដ្ធាននោះទេ ដែលទាំងអ្នកលក់និងអ្នកទិញអាចដោះដូរគ្នាបានយ៉ាងទូលំទូលាយ អាស្រ័យទៅតាមការប្រែប្រួលតម្លៃរាល់គ្រប់ប្រភេទទំនិញនីមួយៗនិងការ
ផ្ដល់ភាពងាយស្រួលដល់ដៃគូប៉ុណ្ណោះ។ក្នុងប្រពន្ធ័ការដោះដូរមួយជាកន្លែងដែលរបស់របរត្រូវបានដោះដូរយ៉ាងត្រឹមត្រូវដោយមិនចាំបាច់ប្រើប្រាក់ ភាពចង់បានរបស់ភាគីទាំងសងខាងគឺពិតជាមានលក្ខណៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។
កិច្ចការនៃតម្លៃរូបិយវត្ថុបន្ទាប់គឺធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីអោយវាមានភាពងាយស្រួលឡើងដូចជាការបង្កើតកាក់ ឬ លិខិតសន្យាដែលមានការឯកភាពពីមនុស្សផ្សេងទៀតនិងពាណិជ្ចកម្មរបស់ពួកគេដែលទាក់ទងនិងការវិវត្តន៍សម្ថតភាពខាងចិត្តវិទ្យាទៅនិងកន្លែងពិតមួយផ្សេងទៀតហើយនិងការនៅខាងក្រៅច្បាប់ក្នុងក្របខណ្ឌ័ការដោះដូរ។ជាមួយនិងការដោះដូរចំពោះកម្មសិទ្ធរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗដែលលើសចំនួន ដូចជាការវាល់គ្រាប់ធញ្ញាជាតិឬ កម្រិតចំនួននៃបសុសត្វដែលអាចធ្វើការដោះដូរបានភ្លាមៗ សម្រាប់វត្ថុខ្លះដែលមានតម្លៃប្រហាក់ប្រហែលគ្នា អាចមានតម្លៃច្រើនជាងឬមានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនជាង ដូចជាផើងដីឥដ្ធឬរបស់ផ្សេងទៀត.....។សម្ថតភាពបដិវត្តន៍នៃជំនួញគឺមានព្រំដែន គឺវាអាស្រ័យលើការចង់បានដែលកើតព្រមគ្នា។អ្នកដែលលក់អាហារធញ្ញាជាតិត្រូវស្វែងរកអ្នកដែលចង់ទិញគ្រាប់ធញ្ញាជាតិហើយនិងអ្នកដែលអាចផ្ដល់មកវិញនូវរបស់ខ្លះដែលអ្នកលក់នោះចង់ទិញមកវិញ។ទីនោះមិនមានការវាស់តាមខ្នាតមាត្រាដ្ធាននោះទេ ដែលទាំងអ្នកលក់និងអ្នកទិញអាចដោះដូរគ្នាបានយ៉ាងទូលំទូលាយ អាស្រ័យទៅតាមការប្រែប្រួលតម្លៃរាល់គ្រប់ប្រភេទទំនិញនីមួយៗនិងការ
ផ្ដល់ភាពងាយស្រួលដល់ដៃគូប៉ុណ្ណោះ។ក្នុងប្រពន្ធ័ការដោះដូរមួយជាកន្លែងដែលរបស់របរត្រូវបានដោះដូរយ៉ាងត្រឹមត្រូវដោយមិនចាំបាច់ប្រើប្រាក់ ភាពចង់បានរបស់ភាគីទាំងសងខាងគឺពិតជាមានលក្ខណៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់។
ការរិះគន់
ដាវីដ គីនលីយ៍(David Kinley)
បានរកឃើញកំហុសអំពីទ្រឹស្ដីអារីស្ដូតពីព្រោះអ្នកទស្សនវិទូប្រហែលជាខ្វះការយល់ ដឹងគ្រប់គ្រាន់ពីវិធីនិងភាពងាយស្រួលប្រើក្នុងសង្គមមុនដំបូងនោះ ហើយប្រហែលជាមានការគ្រោងទុកក្នុងគំនិត របស់គាត់ពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួននិងការសា្មនរបស់គាត់។
នៅក្នុងសៀវភៅរបស់គាត់ បំណុល:៥០០០ឆ្នាំដំបូង
ប្រហែលមនុស្សបានបដិសេដនិងសំណើរដែលថាប្រាក់ត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីជំនួសការដោះដូរទំនិញ។បញ្ហាជាមួយកំណែប្រែថ្មីនៃប្រវត្តិសាស្រ្ត
គាត់បាននឹកឃើញដល់ខ្វះខាតនៃភស្តុតាងគាំទ្រ។ការស្រាវជ្រាវរបស់គាត់បានបញ្ចាក់អោយឃើញថាដំណើរការរបស់សេដ្ធកិច្ចបានដំណើរការជាធម្មតាទេ
រហូតដល់ការចាប់ផ្ដើមដំបូងនៃកំណែទម្រង់ដីធ្លីក្នុងសង្គម
ជាពេលដែលមនុស្សបានប្រើប្រពន្ធ័ឥណទាន យ៉ាងល្អិតល្អន់។គ្រៀបឺ(Graeber)បានស្នើរថាប្រាក់ជាក្រុមនៃគណនេយ្យគឺត្រូវបានបង្កើតនៅខណៈពេលដែលគេមិនត្រូវការលិខិតសន្យាទៀតនោះថា៖ខ្ញុំជំពាក់អ្នកមួយ
វាបានធ្វើអោយប្រែជាមានភាពអល់អែកនៃពាក្យ ខ្ញុំជំពាក់អ្នកនូវអ្វីមួយនោះ។ក្នុងករណីនេះ
ប្រាក់បានលេចឡើងដែលដំបូងជាឥណទានហើយក្រោយមកក៏ទទួលបានមុខងារជាការដោះដូរមធ្យមនិងរក្សាតម្លៃទុក។ផ្ទុយនិងគំនិតដ៏មានប្រជាប្រិយភាពនេះវាបែរជាគ្មានភស្ថុតាងដែលមានការជឿជាក់ពីសង្គមនិងសេដ្ធកិច្ចចំពោះការដោះដូរទេ។ជំនួសអោយការគ្មានរូបិយវត្តុ
សង្គមបានរៀបចំប្រតិបត្តិការណ៍ដ៏ធំទៅតាមថ្លៃនៃតម្លៃទំនិញតាមតម្រូវការផលិតផលទៅវិញទៅមកនិងការជំពាក់បំណុល។យោងតាម នៅពេលដែលការដោះដូរបានកើតឡើង
វាគឺពិតជាធម្មតាទេជាមួយមនុស្សចំលែកឬកាត់បន្ថយអត្រានៃការលួចប្លន់ពីសំណាក់សត្រូវឈ្លានពាន។ក្រុមទាំងពីរបានព្រមព្រៀងគ្នាដើម្បីលក់និងទិញទំនិញគ្នាទៅវិញទៅមក។ទាំងនេះត្រូវបានដឹងថាជាការកើតឡើងពីការចង់បានរវាងទ្វេភាគី។អ្វីដែលមនុស្សពេញចិត្តលក់គឺពិតជាអ្វីដែលអ្នកផ្សេងទៀតប្រាថ្នាចង់ទិញដែរ។
កាក់
ការដោះដូរទំនិញមិនសូវមានភាពងាយស្រួលទើបគេមានគំនិតបង្កើតកាក់ឡើងមក
ហើយពេលនោះដែលគេក៏បានបង្កើតកាក់ដែលមានទំហំ ទ្រង់ទ្រាយនិង ពណ៍ឬរូបភាពប្លែកៗពីគ្នាដើម្បីកំណត់តម្លៃរបស់វា។ ជនជាតិនីមួយៗបានកំណត់យក
រូបភាព អក្សរ ទំងន់ និងពណ៍....ដើម្បីកំនត់លើរូបិយវត្តុរបស់ខ្លួន។
ការបង្កើតក្រដាសប្រាក់
ដោយសារតែការនាំយកកាក់ទៅតាមវាមិនសូវជាមានភាពងាយស្រួលព្រោះទំងន់របស់វា។ទើបក្រោយមកគេមានគំនិតបង្កើតក្រដាសប្រាក់ឡើងមក ដោយវាមានទំងន់ស្រាល និងងាយស្រួលយកតាមខ្លួនហើយក៏បានបន្តប្រើរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។
0 comments: